Hayat çekiştirip duruyor. İyi, kötü gibi birşey değil bu. Öyle işte. Biz de ona kanıp, yetişmeye çalışıyoruz. O kadar ki; elimizdekilerin kıymetini bilmeden, onlara gözümüz gibi bakmadan yenilerin peşine düşüyoruz.
Kimi kapitalizm’in oyunu diyor buna, kimi benlik. Her ne ise, yaptığımızı kendimiz yapıyoruz. Üstelik bundan besleniyoruz da. Bulunduğumuz yerden, gerçekten, bir adım kıpırdamadan yaşamaya çalışınca hep aynı şeyi görüp duruyoruz.
İyi, kötü birşey değil bu. Öyle işte. Ancak kenara çekilince belli olur iyi, kötü.
Selçuk Erdem anlatmış işte.
Yorum Yapılmamış